What have we been doing lately? Binnenafwerking! Een weekend waren we zoet met het schilderen van één van de slaapkamers en de gang. Daar gaat sowieso wat voorbereidingswerk aan vooraf. Plafonds afschuren (beik!) en gaatjes plamuren (iets minder beik!). Evert ging aan de slag met de primerlaag. Op het plafond ging dat prima. Op de muur pakte ze niet zo mooi. Ze bladderde niet af, maar bleef zo wat klodderig aan de muur hangen. Eventjes een belletje naar Colora. En zij opperden dat dat wellicht te maken had met het feit dat de muur nog vettig was door lijmresten van het vroegere behang. Dus een extra opdracht: de muur ontvetten. Mama De Smet had nog een bus Spik & Span (wat een topnaam voor een kuismiddel) staan. En ging aan de slag. En inderdaad, nadien pakte de primerlaag prima. Alweer iets bijgeleerd. En nadien konden mama Leemans en BFF Sofie gewoon verder schilderen.
In de gang waren de muren vroeger roos geschilderd. In de slaapkamer groen. Na de afwerkingslaag kwamen die kleuren er nog doorpiepen. Dus was er een tweede afwerkingslaag nodig. Zo gezegd, zo gedaan! Het resultaat mag er alweer wezen: een mooie afgewerkte slaapkamer.
Tijdens een ander weekend kreeg de gang op het gelijkvloers en de trapmuren van gelijkvloers naar 1ste verdiep een nieuwe verflaag. Weer hetzelfde ritueel: afschuren, gaatjes vullen, het schuurstof van de muren "wassen", de ramenkaders aftapen. En dan verven maar! De gang - van boven tot beneden - is nu klaar. De nis waar vroeger de elektriciteitskast hing moet nog worden afgewerkt door onze plakker. Maar daarna kunnen we dat nog mooi afwerken/schilderen.
De gang beneden is ondertussen ook al gedecoreerd. En wel met allemaal retrospiegels die we op verschillende rommelmarkten - van vliegveld Grimbergen, over Mechelen-Nekkershal tot en met Antwerpen-linkeroever - op de kop wisten te tikken. We zijn er super blij mee. Dankzij het effect van de spiegels oogt de gang wat breder. Niet dat dat per se hoefde. Maar het is toch handig meegenomen.
Remember dat we midden februari een keuken hadden besteld bij de Zweeudse vrienden? It is al coming back to you now? Jawel!
Om het onszelf wat makkelijk te maken hadden we op voorhand al de plafonds en muren geschilderd. Alle muren in dezelfde kleur wit als onze living. Eén keukenmuur is een accentmuur geworden, in dezelfde tint als onze poutrellen: shiny yellow. Shiny, inderdaad!
Drie maart zou onze keuken geleverd worden. Meteen ook een doorweekte dag, vol maartse buien. Weer of geen weer, de Zweeudse vrienden waren mooi op tijd. Met 1,2 ton aan materiaal. Gigantisch veel gewicht voor een keuken, vonden wij. 
Beginnen deden we met het puzzel- en ordenwerk aan de hand van onze bestellingslijst. Zo konden we 1) checken of Ikea niets vergeten te leveren was en 2) al het materiaal ordenen per kast. Check, gelukt!
En dan begon het knutselwerk. De eerste kas, schuif, lade, ... is altijd wat zoeken. Maar eens de eerste uit een reeks van vele goed gelukt is, gaat de rest quasi als vanzelf. De tools van Bosch en Makita - onze boorvrienden - waren weer terug van weggeweest. En hup, zo hadden we op twee en een halve dag 16 kasten - van klein tot hééél groot - in elkaar gezet. En dat zónder vlammende ruzies; de Zweeudse meubelketen zou bij nogal wat koppels voor menige echtelijke twisten zorgen. Bij ons dus niet. Hoera!!
Voor het plaatsen van de kasten tegen de muren kregen we hulp van dé enige échte Roger, oftewel de papa van schone broer Bram. We riepen zijn hulp in, omdat ze ons bij Ikea wat schrik hadden aangejaagd. Het zou ons niet lukken om te plaatsen als onze hoeken niet perfect 90° waren (en dat was bij ons het geval), en meer van die zaken. En Roger heeft wel wat keukenplaatserservaring. We durven zelfs meer zeggen: Roger is zonder meer de über doe-het-zelver die goed is op alle terreinen: schrijnwerk, elektriciteit, sanitair, ... .
.jpg) |
| In opbouw, want toen hing de dampkap nog niet, noch de Plumen-spaarlampen boven het kook"schiereiland" |
 |
| Onze Plumen-spaarlampen. Wij vinden de vorm erg leuk. En spaar, dus goed voor moedertje natuur én onze elektriciteitsrekening. Win-win, hoera! |
Hoe blij zijn we met onze keuken? Onnoemelijk blij! We hebben zoooo lang uitgekeken naar de keuken. Als je even zonder keuken en het bijhorende comfort zit, pas dan besef je de waarde en het gemak daarvan. Maar we zijn nu weer verwend. Alles wat ons kokkerellende hartje belieft, behoort weer tot onze mogelijkheden. Aalsterse vlaai, kaastaart met frambozen, en allerhande veggiedishes, ze passeren weer allemaal de revue. Hoera!
What else? De badkamer is geverfd en de tegeltjes zijn allemaal afgewassen. Nog wat afwerkingswerk hier en daar. Maar tussentijds ziet dat er al zo uit.
Destijds - ondertussen een jaar geleden - hebben we onze gas- en elektriciteitsmeter laten verplaatsen. Die stonden vroeger in de kelder, maar die kelder is niet meer (toegebetonneerd). Die meters zijn verplaatst naar onze living. Niet meteen een mooi zicht in je interieur. Dus was het zaak om die meters mooi weg te werken. We hadden van onze plakker geleerd hoe we kassementen moesten maken (zo'n kassement hadden we in de badkamer gemaakt om al onze leidingen van elektriciteit en co mooi onzichtbaar weg te werken). En die skills kwamen nu weer goed van pas. Alles mooi uitmeten, zagen, scharnieren monteren (want je moet wel nog altijd aan je meters kunnen, in nood of om je meterstanden te noteren). Et voilà, gefixt!
Daarrond hebben we dan een boekenkast geïnstalleerd. Hup, alweer naar de Zweeudse vrienden achter planken en plankenhouders.
 |
| Dat moet wel lukken om daarmee een boekenkast ineen te timmeren... :) |
En de boeken konden - letterlijk - opnieuw van onder het verhuis-, afschuur- en schilderstof gehaald worden. En dit is het resultaat... . Dankzij de boekenkast benutten we heel praktisch de nis naast de vroegere schouw. En het geeft meteen een warm en kleurrijk resultaat in je interieur. We twijfelen nu alleen over het OSB-kassement. Op zich vinden we het OSB-hout nog niet eens zou lelijk. Het heeft wel iets. Of zouden we het toch beter schilderen? Of andere tips? Altijd welkom!
Ondertussen ook andere aanwinsten in ons huis. Van allerlei aard.
Schone broer Bram had nog oude stoelen van zijn grootmoeder, Bobonne. Die hadden hun verbouwwerf overleefd. En ook de onze. Ze hebben vaak gediend als soort trapladdertje of 101 andere dingen. Maar op zich waren het erg mooie en stevige stoelen. Die we een nieuw uiterlijk hebben gegeven. Op naar de Colora achter krasbestendige verf voor meubels. Bij de Chien Vert in Brussel vonden we een pastelachtig nieuw stofje naar onze smaak. En ze brachten ons ook op het spoor van een winkel in Etterbeek die mousse voor stoelzittingen verkoopt. Alle ingrediënten voor het geven van een tweede leven aan oude stoelen. En, mooi of supermooi?
Midden februari hadden we bij Ikea onze keuken besteld. 2 dagen later lazen we via de Ikea-nieuwsbrief: "Batibouwactie: bij aankoop van je Metod-keuken krijg je een Ikea-aankoopbon ter waarde van 10% van de aankoop van je keuken." Vloek en grommen, wij hadden 2 dagen te vroeg onze keuken besteld. Want 10%-aankoopbon, dat is toch wel de moeite. Na het installeren van onze keuken gingen we sowieso terug naar de klantendienst van Ikea, om stukken die over waren of overbodig terug te brengen. We trokken onze stoutste schoenen aan - een nee heb je, een ja kun je krijgen - en vermeldden gewoon dat we het spijtig vonden dat wij die actie misgelopen zijn, gewoon door 2 dagen eerder te bestellen. Waarop de man achter de desk van de klantendienst zei: "ik maak u wel efkes een bonneke, geen probleem." Ha, euforie! Zo zie je maar, door altijd vriendelijk te blijven krijg je héél veel gedaan. Wij superblij en een dik bedrag extra op zak. Maar een te groot bedrag om te spenderen aan gewoon maar potjes, prulletjes en allerlei. En een mooie livingtafel hadden we nog niet. En waar viel ons oog nu op in de showroom? Jawel, een massieve eiken tafel, net nieuw in de winkel. Hup, daarmee naar huis. Dank je wel Ikea. Toegegeven, qua klantenservice kan dat tellen!
Van héél wat vrienden en familie - Lies & Staf, Leen en Martijn, Billie en Jeroen, Sofie & Kim, Eva & Bram - kregen we ondertussen al heel wat bloemetjes om ons huisje op te fleuren. We love it! Van Sofie en Huyby kregen we de Marginata-plant. Den duts is niet gezegend met de meest gelukkige naam. Maar al kunnen we zijn naam niet zo smaken, zijn looks gelukkig wel. Hij geniet alvast van zijn schaduwhoekje in huis.
Daarnaast kunnen we onszelf ook quasi permanent kosteloos trakteren op bloemen. Onze tuin staat vol plukgrage narcissen, tulpen en allerhande andere bloemen. De bieslook groeit weelderig. De selder en rabarber schieten als vanzelf uit de grond. We staan er vooral versteld van dat al dat groen de breekwerken en al het puin dat dat heeft meegebracht in de tuin heeft overleefd.
 |
| meiklokjes zijn in aankomst, spannend! |
De oude keukendeur is teruggeplaatst. Daar ging wat voorbereidend werk aan vooraf. Want omdat die deur decennia geleden heeft gediend als buitendeur, lagen daar verschillende lagen loodverf op. Vandaag wordt loodverf niet meer verkocht (je kan wel raden waarom?). En het eraf krijgen is geen sinecure. Maar met een brandertje, superhard schuurpapier, veel spierkracht en geduld van Maja is het gelukt. Wij vinden het een mooie combinatie van oude en nieuwe elementen in huis. Nog een klink erop monteren, en dan is ze helemaal af.
Naast de deur hingen we een krijtmuur. Ideaal voor onze boodschappenlijsten, geboortekaartjes, trouwuitnodigingen, enzovoort. De jonge bezoekers kunnen die muur overigens ook wel appreciëren... :)
Ons huis baadt in het licht, binnen én buiten. Een fantastisch gevoel is dat (en dat idee komt vooral ons architectenbureau toe). En onze huisvrienden Rudy en Maurice, zonnekloppers van het eerste uur, weten al dat zonlicht ook wel te appreciëren!
Diezelfde konijnen hebben ook een upgrade gekregen. Want konijnenhokjes, zo van die plastieken toestanden, dat vonden we maar niets in ons interieur. Dus kropen we voor hen ook in een DIY-projectje. We tikten in de kringloopwinkel van Willebroek een oude kast op de kop. Vanbinnen tegelden we ze, met de overschot van onze badkamertegels. Welke gek doet nu zoiets? Wel, de gek die eraan denkt dat de combinatie van houten binnenkant + konijnenurine niet zorgt voor een lange levensduur. En tegels, die kunnen tegen alles! De glazen in de deuren werden verwijderd. En in de plaats kwam een draad. En sindsdien leven Rudy en Maurice in een klein, uniek konijnenhotelletje, elk met zijn eigen verdiep. Tja...
Andere DIY-projectjes? Stammen die we vonden in de Ardennen, maar ook stukken van houten balken die we verwijderd hadden bij de afbraak hebben we, mits wat boorwerk, een tweede leven gegeven, als kandelaar. Cool, nee?
.jpg)
Waar zijn we ondertussen mee doende? Papa De Smet is bezig met de voorbereidingen voor onze oprit. Stapje voor stapje. Ons idee voor het terras is uitgedacht, en daarvoor zijn ondertussen ook al aannemers aangeschreven. En voor de rest hebben we nog een heel waslijst to do's; van het afschuren en schilderen van onze zolder, tot en met afwerkingen allerhande.
Want neen, hier wordt niet op ons lui gat gelegen. Omdat we zelf graag alles zo snel mogelijk rond willen krijgen. Zodanig dat we hier écht kunnen genieten van een afgewerkt en net huis. Maar ook omdat we op 17 mei ons huis openstellen tijdens de Vlaamse renovatiedag. Neen, we zijn zelf niet op dat idee gekomen. Wel op vraag van onze architect. En toegegeven, we zijn best trots op die vraag. En als we anderen, door ons huis open te stellen, kunnen inspireren en enthousiasmeren voor een verbouwavontuur als het onze, dan doen we dat graag! Sowieso is iedereen altijd welkom om een kijkje te komen nemen, renovatiedag of niet. Toch geïnteresseerd in een bezoekje via de formele weg? Kijk dan maar eens op www.devlaamserenovatiedag.be.
