80 emmertjes steenpuin dragen

Zaterdag was travakkendag! Op het menu: eerst en vooral het wegvoeren van aardig wat oud ijzer. We hadden al een mooi hoopje verzameld: de verschillende chauffages, de verwarmingsbuizen, massa's vijzen, een oud fornuis en een bad.

Het bad alleen al - dat Maja en ik tijdens de kerstvakantie eigenhandig hadden gedemonteerd én naar buiten gedragen - woog 100kg. Achterafgezien zijn we toch wel héél fier dat we dat toen met z'n tweetjes hebben kunnen wegdragen. De chauffages wogen alles samen 500kg. Enfin, in het totaal hadden we voor een goeie 850kg aan oud ijzer. Maja en papa Leemans reden twee keer met een volle remorque naar de oud ijzer-handelaar in Londerzeel. En keerden met een mooi extra zakgeldje terug: een goeie 150 euro. Rijk word je er dus niet van. Maar het is toch een welgekomen extra'tje. En ondertussen is het koertje ook wat meer opgeruimd.

 

Stond ook nog op het menu: de afbraak van een stevige schouw. Gelukkig moesten we die niet meer bovendaks afbreken, dat is al een 15-tal jaar geleden gebeurd. Maar de onderdakse schouw liep wel nog door de zolder en de kamer eronder. In de zolder moest ze sowieso sneuvelen. Simpelweg omdat dat lomp is, een schouw die vlak door je toekomstige slaapkamer loopt. In de kamer eronder - de toekomstige badkamer - moest de schouwwand sneuvelen voor de toekomstige wc.

De schouw op de zolder, die zag er zo uit:

En die hebben we volledig manueel afgebroken: met hamers. Wie - zoals ik - dacht dat een schouw gewoon 4 muren zijn die een vierkant vormen, die is verkeerd. Een schouw, dat zijn 4 muren met daarbinnen allemaal verschillende kamertjes. En die verschillende kamertjes waren allemaal opgebouwd met stevig gecementeerde Boomse Boerkes-bakstenen. Maar tegen de middag was de zolderschouw niet meer.

 

Au revoir, adieu. De zolder oogt weer wat groter. En een paar vingers en nagels zien wat blauwer, en voelen wat gekneusder.

 

In de namiddag was de schouwwand in de badkamer aan de beurt. Voor het bovenste stuk pakte Maja haar pneumatische boor boven. Kedekkedekkedek, lawaai! Maar met resultaat. Want de badkamerschouw, die is ondertussen ook niet meer. 

 

Ondertussen kuisten papa De Smet en ik het steunpuin op de zolder en in de badkamer op. Het leek immers alsof er een oorlogsbombardement was gepasseerd. De nog intacte bakstenen werden mooi gestapeld, want die kunnen we nog gebruiken. De kapotgeslagen cement of brokken baksteen werden opgeruimd. The Hermanator vulde de emmers, ik voerde ze af. Met een plastieken emmer waarin anders zo'n 10 liter mayonnaise zit. En met een eenvoudig plastieken handvat. Maar onderschat ze dus niet. 't zijn stevige jongens; geen kilo'tje steenpuin is ze teveel.

Enfin, zo'n 80-tal keren de trappen af, met een zwaar gevulde emmer steenpuin. Die zware emmer buiten uitkappen op een aangroeiende hoop steunpuin. En terug naar boven, opnieuw voor een goeie 80 keer. Jaaaaa, dat voelt een mens de volgende dag in zijn arm- en beenspieren. Ook Maja kreunt een beetje.

Op het menu van volgend weekend: de sloop van de binnenmuurtjes van de huidige badkamer. Dat zou een makkelijk klusje moeten zijn. We houden jullie op de hoogte!