Vrijdag kwam Piva Oil voor stap 1 van de neutralisatie van de stookolietank: de reiniging. Simpel maar eenvoudig. Eerst tankmangat openslijpen. Dan de restsmurrie in de tank opslurpen. Vervolgens wat vers water de tank insproeien. Daar een bijtend, reinigend product bijsmijten. Roeren roeren roeren. En dan ook dat vloeibaar goedje opslurpen en afvoeren. Tot slot een bodempje korrels in de tank gooien. En stap 1 van het proces was geklaard. Het gapende gat hebben we mooi afgedekt met wat vuilzakken. Zodat, mocht het regenen, de tank proper blijft. Stop 2 van de neutralisatie gebeurt volgende week. Dan komen ze de tank opspuiten met schuim.
Zaterdag 17 mei, een stralende dag om te werken. Vandaag veel buitenwerk op het menu:
- pannen van het dak van de garage en koterij halen
- vloer uitbreken, uitgraven en naar buiten brengen
Dat vraagt wat body-preperation: een laagje zonnecrème. Ik heb me altijd afgevraagd waarom mannen in "den bouw" zich niet beschermden tegen de zon, en zich maar lieten verbranden. Nu weet ik dus waarom. Zonnecrème + stof van den bouw = dat wordt al héél snel een plakkerige, stoffige boel die op je lijf plakt. Ach ja, we zijn toch gespaard gebleven van een rood kleurtje.
De dakpannen. Laddertje plaatsen, en Maja en papa Leemans klommen op het dak. Het principe leek dan vrij eenvoudig. Papa Leemans nam vanboven de pannen, schoof ze naar beneden, waar Maja stond. En die gooide ze dan op de steenpuinhoop beneden. Het latwerk verwijderen was ook vrij eenvoudig. Kloppen met de hamer, en latjes naar beneden gooien. Maar dan waren er de grote houten balken. Die waren goed ingenageld in de stenen. Daarvoor werd dan maar het grotere geschut bovengehaald: een elektrische boomzaag. En hup, de klus was geklaard. Twee balken zijn blijven staan. Omdat het risico bestaat dat, als we die verwijderen, de stenen constructie geen steun meer heeft. En vanzelf zou instuiken. Dat moeten we vermijden, want de garage en koterij mag pas verdwijnen vanaf 1 juni. Maar het voorbereidende werk is dus al geleverd.
De binnenvloer dan. Daar begonnen ik en papa De Smet aan. Met de pneumatische boor gingen de vloertegels er vlotjes uit. We dachten het efficiënt aan te pakken: het puin in de kruiwagen scheppen, en dan ermee naar buiten rijden. Maar de kruiwagen stond er nog geen 5 minuten, of we hadden al platte band. En laat het duidelijk zijn, met een vol geladen kruiwagen met platte band kun je in de verste verte geen manoeuvers maken. Dus naar alternatieven gezocht. Eerst losten we het op met de mayonnaise-emmers, die alweer zeer goed dienst deden. Maar naarmate ook het zavelbed onder de tegels moest worden afgevoerd, was het toch tijd voor de inzet voor kruiwagens. Dus werd er twee nieuwe kruiwagens aangerukt. Vlotjes werken zo! Ter preventie van nieuwe lekke banden, werd dan een veiligheidswegje aangelegd. Waarmee? Met onze oude garagepoort, die we in drie stukken verdeelden. Upcycling, ook op een werf!
Vloer uitbreken, dat kan simpel zijn. Zeker als er daaronder gewoon een zandbedje zit. In de gang was het wat complexer. Goed gecementeerd, op sommige plaatsen zaten de tegels onder de trap. In de huidige badkamer werden we verrast door een uitdagende situatie. De tegelopbouw zag er als volgt (van boven naar onder uit): tegel, plastiek, isomo, plastiek, tegel en tot slot nog een terrastegel. En dat allemaal goed gecementeerd. Aaaarrrrgggghhhh! Niet haalbaar om dat allemaal los te krijgen zonder pneumatische boor. We hebben zo maar één boor. Dus de tegels in de keuken deden we dan ondertussen met hamer en beitel. Toch behoorlijk zware arbeid, die we vandaag weer voelen in spieren en ledematen. Maar we zijn het erover eens: het zijn leuke dagen, waar we in de week naar uitkijken.
Een vloer en dakpannen verwijderd, dat betekent ook dat onze hoop steenpuin weer is aangegroeid. Hij wordt groter, en groter, en groter!
Zware fysieke arbeid vraagt ook voldoende rustpauzes. En die waren heerlijk! Onder een stralende zon, in onze tuin. Een voorproefje op onze toekomstige, superleuke en zonovergote tuin!
Geen opmerkingen:
Een reactie posten